ام‌اس چیست؟

بیماری ام‌اس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی، سلول‌های عصبی را عنوان عامل بیگانه شناسایی کرده و آن را تخریب می‌کند. یعنی به‌جای ویروس‌ها و عوامل بیگانه با سلول‌های بدن مقابله و آنها را تخریب می‌کند. در حقیقت ام‌اس نوعی بیماری اعصاب مركزی است كه می‌تواند هر عضوی از بدن را درگیر كند و علائم آن از اختلالات حركتی تا اختلال در گفتار متغیر است. در بیماری ام‌اس گلبول‌های سفید كه نقش دفاع از بدن را برعهده دارند به دلایل نامشخصی به غلاف‌های عصبی سیستم عصب مركزی به‌جای یك عامل بیگانه حمله‌ور شده و بیماری آغاز می‌شود.

علائم اولیه ام‌اس را بشناسید

این بیماری در مراحل اولیه نشانه‌هایی دارد که با درنظر گرفتن این نشانه‌ها می‌توان به ابتلای آن پی برد. یکی از اولین نشانه‌های بیماری ام‌اس سوزش دست و پاست که در یک سمت بدن یا هر دو دست و هر دو پا بروز می‌یابد. این نشانه به شکل سوزن سوزن شدن، یخ کردن و گزگز شدن خود را نشان می‌دهد که چند روز ادامه می‌یابد. تاری دید در بیماری ام‌اس هم یکی از اولین نشانه‌هاست که در آن یک چشم به‌طور تدریجی بینایی خود را از دست می‌دهد و همراه با درد است؛ یعنی وقتی فرد چشم خود را حرکت می‌دهد دچار درد می‌شود. تاری دید که در یک چشم ایجاد می‌شود به‌تدریج افزایش می‌یابد تا جایی که ممکن است شخص بعد از مدتی با آن چشم کلا نبیند.

 این علامت چند روز تا چند هفته ممکن است طول بکشد و بعد از این مدت بهبودی حاصل شود. علامت بعدی بیماری ام‌اس در مراحل اولیه ضعف اندام‌ها و کاهش قدرت اندام‌هاست. فرد احساس می‌کند، نمی‌تواند از پله بالا برود یا احساس ناتوانی در پاها می‌کند. به‌علاوه ضعف در یک طرف بدن که به‌تدریج هم این ناتوانی‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود. عدم تعادل هم یک نشانه بسیار مهم در شروع بیماری ام‌اس است. به این شکل که فرد نمی‌تواند تعادل خود را در حالت ایستاده حفظ کند، زمین می‌خورد یا نمی‌تواند صاف راه برود. این علامت لحظه‌ای ‌نیست و تا روزها طول می‌کشد.